شب چله را با بچه ها ، داخل سنگری که نزدیک پل مارد داشتیم ، شروع کرده بودیم که پرویز از راه رسید . همگی خوشحال شدیم  .

بعد از چاق سلامتی و احوا لپرسی گفتم : آقا پرویز تو که باید پس فردا میومدی ؟

امیرمراد گودرزی جانباز ۷۰ درصد بروجردی در میدان مین و بر اثر انفجار مین چشم‌ها، دست‌ها و شنوایی خود را از دست داده است. او توانسته با وجود محدودیت‌های فراوان جسمی حافظ قرآن شود و می‌گوید با وجود تحمل همه این سختی‌ها اگر به عقب برگردد بار دیگر آماده دفاع از خاکش است.

در منطقه ی عملیاتی شرهانی هواپیماهای عراقی  بعضی روزها خیلی اذیت می کرد ند  یک روز ساعت یازده صبح پدافند ضد هوایی ارتش دلاور ایران  یکی از هواپیما ها را سرنگون کرد هواپیما آتش گرفت و با فاصله ی زیادی از ما سقوط کرد .گروهبانیکم  رضا نمایی و (شهید محمد اسماعیلی ) که از درجه داران  خیلی  شاد و چابک لشکر ذوالفقار بودند  سوار جیپ کا ام شدند و برای آوردن خلبان آن هواپیما به طرف محل سقوط رفتند .

               رمل های تشنه فکه  

صبح زود از روستای چنانه که عازم فکه شدیم  با ستواندوم مجیدناظری ، شاه دامادی که تازه از مرخصی ازدواجش برگشته بود ، قرار گذاشتیم  ، هر کدام از ما روی یک نوار میدان مین کار کند .

به همراه  امیرسرتیپ مخدوم که آن زمان ستوانیکم بود در یکی از محورهای عملیات فتح المبین با چند نفر دیگر از بچه ها از جمله مرحوم پرویز کرمی برای شناسایی میادین مین عراقی  رفته بودیم

31 شهریور سال 1359حمله ناجوانمردانه ی  عراق به سرزمین اسلامی ایران آغاز شد ، ما با گردان «436 مهندسی رزمی پادگان بروجرد» به طرف خوزستان حرکت کردیم. اولین بار بود که به خوزستان پا می گذاشتم . کاملا مشخص بود که اندیمشک دروازه ای شده است رو به جنگ تحمیلی عراق ، فضای شهر ملتهب و نگرانی را به وضوح می شد در چهره ی مردم دید . از مردم خونگرم آن دیار زیاد شنیده بودم ولی شنیدن کی بود مانند دیدن.

ساعت 6 غروب که با گردان به شهر رسیدیم مردم مهربان و  خون گرم اندیمشک خودروها و تجهیزاتمان را که در خیابان دیدند به طرز با شکوهی از ما استقبال کردند .

شهید گرانقدر امیر سرتیپ احمد تنه کار 

 از همقطاران ما در گروه 411 پادگان مهندسی بروجرد بودند . حدود دو ماه من با ایشان در یک یگان خدمتی (گروهان دوم گردان 436 مهندس رزمی بروجرد  ) مشغول انجام وظیفه بودم . در این مدت  درس های زیادی از این شهید بزرگوار برایم به یادگار باقی ماند . 

ایشان افسری  متدین ، لایق ، عاشق ولایت و دشمن سرسخت ضد انقلاب بود . همیشه صحبت از درگیری های ایشان با گروهک منافقین و خانه های تیمی ضد انقلاب در بروجرد بر سر زبانها بود